Als ondernemend jongetje zocht Jan Pit de grenzen op. Bravoure was zijn handelsmerk. Dat gedrag werd nog versterkt doordat zijn vader in de oorlog fout was geweest. 
Het hele gezin werd erop aangekeken. En Jan voelde zich voortdurend afgewezen. Dat veranderde toen hij zich op 19-jarige leeftijd aan God overgaf. Gevoelens van afwijzing maakten plaats voor een besef van aanvaarding.
Sindsdien stond zijn leven in het teken van de zending.

God stuurde hem en Lies, zijn verloofde, naar de binnenlanden van Laos. Daar zag hij hoe vrij en blij mensen werden, als ze zich ook aan God overgaven.
Later werd Laos bijna zijn graf, toen hij hersenmalaria kreeg. Het was een wonder dat hij deze dodelijke ziekte overleefde.
Hij ging met zijn gezin naar Nederland om te herstellen, maar kon niet naar Laos terugkeren, vanwege de communistische machtsovername.
Daarna stelde hij zich in dienst van de lijdende kerk, onder andere als directeur van Open Doors Afrika en Open Doors Europa. Hij maakte vele reizen achter gesloten grenzen, vaak samen met Johan Companjen of Anne van der Bijl. En waar hij kon, vertelde hij joden en moslims over de liefde van God.

In dit boek vol milde humor schrijft deze rasverteller en internationale spreker over bijzondere mensen die hij ontmoette en gevaarlijke situaties waarin hij terechtkwam. Telkens doemden ondoordringbare grenzen op, maar God bleef wonderen doen. In 2008 passeerde Jan Pit plotseling de laatste grens.